gro
substantiv
MODERAT BOKMÅLen; groen, groer 
genus
maskulinum (femininum)
ubestemt artikkel
en
bestemt form entall
groen
ubestemt form flertall
groer
FULL BOKMÅLSNORM
UTTALE[gro:]
ETYMOLOGI
av uviss opprinnelse; jf. svensk groda
BETYDNING OG BRUK
dialektalt
SITAT
-
puddelen blev kjed af sligt vildt som frosk og gro