ubyrdig adjektiv BØYNINGubyrdig nøytrum ubyrdig FULL BOKMÅLSNORM ETYMOLOGI jf. dialektalt ubyrdig i samme betydning; jf. også prefikset u- og byrdig; jf. dessuten byrd (i betydningen 'fødsel') og norrønt ubyrja 'som ikke kan få barn, ufruktbar, barnløs' BETYDNING OG BRUK arkaiserende, om kvinne som ikke kan få barn ; ufruktbar SITAT jeg tænkte kanskje hun var ubyrdig, siden hun hadde gaat fri [dvs. unngått å bli gravid] saa længe (Sigrid Undset Husfrue 53 1921)