skrå - Det Norske Akademis ordbok

skrå

adjektiv

BØYNINGskrått, skrå

UTTALE[skrå:]

ETYMOLOGI

fra middelnedertysk schrāt, til schrāden 'skjære'

BETYDNING OG BRUK

som danner en spiss vinkel med en (tenkt) linje eller flate

; hellende

; skjev

EKSEMPLER

SITATER

[to fugler] skar i skrå flugt ind mod kysten

(Henrik Ibsen Kejser og Galilæer 105 1873)
af ottringen saaes nu kun de to skraa master

(Jonas Lie Rutland 19 1880)
[solstrålene] faldt skraat ind i værelset

(Alexander L. Kielland Fortuna 270 1884)
[ryggen] stod forover i en skraa linje

(Amalie Skram Samlede Værker II 75)
det skrå lyset faller i flekker og striper gjennom trærne

(Line Baugstø Skulle du komme tilbake LBK 2000)
Jonny Stokmo skar en skrå grimase i lastebilbarten sin

(Kjell Ola Dahl Mannen i vinduet LBK 2001)
skrått til høyre lå Oriental Foods

(Eystein Hanssen Triangel LBK 2012)

UTTRYKK

de skrå bredder

se bredde

skrå slagorden

militærvesen

slagorden med en tilbaketrukket fløy

se skrått på

mislike

; forakte

; være skeptisk til

| jf. skråblikk

vi så skrått på alle norske filmprosjekter som luktet av pompøsitet eller folkelighet

(Jon Niklas Rønning Generasjon Facebook 17 2009)

på skrå

i skrå stilling eller retning

; skrått

legge hodet på skrå
krysse gaten på skrå
de tok av på skrå til venstre i det store veikrysset
sé bare, hvor sødt [solen] skinner på skrå

(Henrik Ibsen Når vi døde vågner 153 1899)
mor sendte dem et øiekast paa skraa

(Peter Egge Inde i Fjordene 168 1920)
plutselig bråbremset han så bilen skled på skrå bortover veien

(Hanne Ørstavik Tiden det tar LBK 2000)
[hun har] vesken på skrå over kroppen

(Ingvild H. Rishøi La stå (2015) 101)

om rom

som har skråtak

SITAT