Det Norske Akademis Ordbok

råbukk

råbukk 
substantiv
MODERAT BOKMÅLen
genus
maskulinum
ubestemt artikkel
en
FULL BOKMÅLSNORM
UTTALE[rå:´-]Uttale-veiledning
ETYMOLOGI
sammensatt av og bukk
BETYDNING OG BRUK
hann av rådyr
 | til forskjell fra rågeit,
SITATER
  • [jakten] på råbukk
     (Ernst Orvil Hvit uro 63 1937)
  • råbukken burer
     (Per Qvale Tante Amerika 96 2016)
     | jf. bure