Det Norske Akademis Ordbok

raring

raring 
substantiv
BØYNINGen; raringen, raringer
UTTALE[ra:`riŋ]Uttale-veiledning
ETYMOLOGI
avledet av rar med suffikset -ing
BETYDNING OG BRUK
muntlig
 underlig, snodig person
; snåling
SITATER