Det Norske Akademis Ordbok

dikkedikk

dikkedikk 
interjeksjon
Informasjon
FULL BOKMÅLSNORM
UTTALE[dikədi´k:]Uttale-veiledning
ETYMOLOGI
lydord; jf. dikke
BETYDNING OG BRUK
brukt når man kiler noen (især barn)
SITATER
  • det var knapt en soldat i Sahara som ikke hånflirte bak turistenes rygg og sa: fy faen og dikke dikk
     (Axel Jensen Ikaros 49 1957)
  • [på pleiehjem] sier de «dikke-dikk» til klientene
     (Odd Winger Scribe 73 1985)