Det Norske Akademis Ordbok

brisk

Likt stavede oppslagsord
brisk 
substantiv
BØYNINGen; brisken, brisker
UTTALE[brisk]Uttale-veiledning
ETYMOLOGI
jf. svensk dialekt bräske 'forskjellig slags gress'; trolig avledet av den indoeuropeisk roten *bhres 'brake, sprake'; beslektet med briste og brake
BETYDNING OG BRUK
1 
einer
; einerkvister
SITATER
  • [i posen] har [seterpiken] kreaturernes bedste mad, der er en blanding af salt og brisk
     (Bernhard Herre En Jægers Erindringer 2 1850)
  • lubben og grøn … staar stiens staute og vakkre brisk og ligner et lite taarn
     (Herman Wildenvey Fiken av Tistler 93 1925)
  • jeg legger en brisk på varmen
     (Herman Wildenvey Samlede Dikt II (1957) 169)
  • det usynlige, men rike livet som rørte sig mellem vier og brisk, mellem lyng og gras
     (Mikkjel Fønhus Reinsbukken på Jotunfjell 182 1926)
2 
opphakkede einerkvister
EKSEMPEL
  • det var strødd brisk på gulvet
SITAT