Det Norske Akademis Ordbok

åtseldyr

åtseldyr 
substantiv
Informasjon
MODERAT BOKMÅLet
genus
nøytrum
ubestemt artikkel
et
FULL BOKMÅLSNORM
BETYDNING OG BRUK
1 
dyr som lever av åtsler
 | jf. rovdyr
SITATER
  • [barna] blev lagt på møddingen, hvor vanrøkt eller sult eller åtseldyr snart gjorde det av med dem
     (Samson Eitrem Ved Nilens bredder 22 1930)
  • fluer er åtseldyr, betrodde han meg en gang
     (Stig Sæterbakken Selvbeherskelse 90 1998)
2 
overført, nedsettende
 profitør
; utsuger
; parasitt
 | jf. åtsel
SITATER
  • digteren kaldte dem aatselsdyr, som beriket sig paa krigen, «makk som myldrer mæsket om i republikkens raatnende kadaver»
     (Hans E. Kinck Guldalder 108 1920)
  • din skollete bavian, dit stinkende aadseldyr
     (Øvre Richter Frich Kondoren 11 1912)