Det Norske Akademis Ordbok

vringle

vringle 
verb
BØYNINGvringlet, vringlet, vringling
UTTALE[vri`ŋlə]Uttale-veiledning
ETYMOLOGI
beslektet med vrang
BETYDNING OG BRUK
refleksivt
 
vringle seg
 vri seg (fra noe) med unnskyldninger e.l.
SITAT
være vrang og vrien i ord