vokalisme
substantiv
MODERAT BOKMÅLen; vokalismen, vokalismer 
genus
maskulinum
ubestemt artikkel
en
bestemt form entall
vokalismen
ubestemt form flertall
vokalismer
FULL BOKMÅLSNORM
UTTALE[vokali´smə]
BETYDNING OG BRUK
1
språkvitenskap
vokalsystemet i et språk
2
vokalen(e) i et ord
EKSEMPEL
-
det norrøne «sjálfr» har fått endret vokalisme til «sjæl» og «sjøl»