Det Norske Akademis Ordbok

stuntmann

stuntmann 
substantiv
Informasjon
MODERAT BOKMÅLen
genus
maskulinum
ubestemt artikkel
en
FULL BOKMÅLSNORM
UTTALE[stø´ntman]Uttale-veiledning
ETYMOLOGI
fra amerikansk-engelsk stunt man; jf. stunt
BETYDNING OG BRUK
film
 person som er stedfortreder for skuespiller i farlige scener
SITATER
  • jeg hadde arbeidet en tid som såkalt stuntman i Hollywood
     (Johan Borgen Min arm, min tarm 144 1972)
  • «stuntmannen», en lokal rally-kjører, behersker ikke den duvende Chevrolet’en
     (Dagbladet 1969/131/8/3)
  • han hadde fortid som stuntmann
     (Stig Sæterbakken Sauermugg 110 1999)