Det Norske Akademis Ordbok

snåling

snåling 
substantiv
BØYNINGen; snålingen, snålinger
UTTALE[snå:`liŋ], [snå:`Liŋ]Uttale-veiledning
ETYMOLOGI
avledet av snål med suffikset -ing
BETYDNING OG BRUK
muntlig
 raring
SITATER
  • Lise var en søt liten snåling
     (Anka Borch En liten ridder 127 1947)
  • verdensfjerne snålinger
     (Harald Noreng Christian Braunmann Tullin 29 1951)
  • siste minuttene av kampen ville han helst gå hjem. Han er virkelig en snåling
     (Jon Michelet og Dag Solstad VM i fotball 1986 200 1986)
  • [Georg] var fra et lite sted på Vestlandet. Snåling
     (Torgrim Eggen Jern LBK 2010)