sjuske - Det Norske Akademis ordbok

Likt stavede oppslagsord

sjuske

verb

BØYNINGsjusket, sjusket, sjusking

UTTALE[ʃu`skə]

Uttale-veiledning

ETYMOLOGI

muligens omdannet av sluske

BETYDNING OG BRUK

1

dialektalt

gi en susende lyd

; suse

| jf. sjoe

SITATER

nordlyset sjusket over trætoppene

(Mikkjel Fønhus Der vildmarken suser 120 1919)
en bekk sjusker ut over nogen svaberg deroppe

(Mikkjel Fønhus Reinsbukken på Jotunfjell 130 1926)

2

jakt

sjogse

SITATER

en orre sjusket nedunder fjeldkraket

(Mikkjel Fønhus Der vildmarken suser 77 1919)
det er en århane som sjusker fra rabben vest for myra

(Ferdinand Aars Fisk og saker og ting 104 1951)

3

dialektalt

gi en surklende lyd (især om noe som trekkes opp av myr eller søle)

SITATER

det surklet og sjusket bløtt naar han red over smaa grønsletter

(Sigrid Undset Korset 333 1922)
de vide bukseleggene sjusket og sjasket der han stubbet frem

(Carl Vestaberg Rev 16 1929)

4

arbeide slurvete, uordentlig

; jaske

SITATER

læs endelig ordentlig correctur, du [Asbjørnsen]. De smaating, du før har faaet, har du sjudsket med i den vei!

(Fra det nationale gjennembruds tid. Breve fra Jørgen Moe til P. Chr. Asbjørnsen og andre 158 (1838) Jørgen Moe)
vi [skal] ikke ha [arbeidet] sjudsket af i sidste øjeblik

(Jonas Lie Kommandørens døttre 37 1886)

Sitér denne ordartikkelen