Det Norske Akademis Ordbok

råas

råas 
substantiv
MODERAT BOKMÅLen; råasen, råaser
genus
maskulinum
ubestemt artikkel
en
bestemt form entall
råasen
ubestemt form flertall
råaser
FULL BOKMÅLSNORM
UTTALE[rå:´as]Uttale-veiledning
ETYMOLOGI
avledet av rå med suffikset -as
BETYDNING OG BRUK
muntlig
 rå mann
; råtass
; råtamp
SITATER
  • De er en raaass og – og en fordømt fyr!
     (Hans E. Kinck Naar Kærlighed dør 39 1903)
  • den raaassen [unnet jeg juling]. Jeg hadde hørt saa meget stygt om ham
     (Olaf Gulbransson Det var engang 65 1934)