Det Norske Akademis Ordbok

læte

læte 
substantiv
Informasjon
MODERAT BOKMÅLet; lætet, læter
genus
nøytrum
ubestemt artikkel
et
bestemt form entall
lætet
ubestemt form flertall
læter
FULL BOKMÅLSNORM
UTTALE[le:`tə]Uttale-veiledning
ETYMOLOGI
av norrønt læti, avledet av lát, se låt
BETYDNING OG BRUK
1 
mest dialektalt
 lyd
; skrik
; huiing
SITAT
  • aldrig hadde han hørt saa rart og fælslig et læte i skogen før
     (Mikkjel Fønhus Der vildmarken suser 17 1919)
2 
dialektalt
 maner
; (påtatt) væremåte, vesen
 | jf. lader
SITAT
  • han blev straks liten og svak, med et usselt læte
     (Knut Hamsun August II 109 1930)