konfektyr substantiv BØYNINGen genus maskulinum ubestemt artikkel en FULL BOKMÅLSNORM UTTALE[kånfekty´r] ETYMOLOGI omdannelse av fransk confiture 'syltetøy' med tilknytning til konfekt; jf. svensk konfektyr, dansk konfekture BETYDNING OG BRUK søtt bakverk av finere slag ; søtsaker ; konfekt
