konfektyr
substantiv
BØYNINGen; konfektyren, konfektyrer 
genus
maskulinum
ubestemt artikkel
en
bestemt form entall
konfektyren
ubestemt form flertall
konfektyrer
FULL BOKMÅLSNORM
UTTALE[kånfekty´r]
ETYMOLOGI
omdannelse av fransk confiture 'syltetøy' med tilknytning til konfekt; jf. svensk konfektyr, dansk konfekture
BETYDNING OG BRUK
søtt bakverk av finere slag
; søtsaker
; konfekt
SITATER
-
efter steken fulgte en vældig plumpudding med flammende luer omkring og tilslut konfektyrer, fikener, æpler og pærer med en mængde morsomme skaaltaler som knald indimellem
-
på hjørnet ved Kirkeveien opprinnelig Reidar Grøndahl Kolonial, frukt og konfektyrer, nå et eiendomsmeglerkontor(Oslo byleksikon (2010) 596)