Det Norske Akademis Ordbok

knaber

knaber 
adjektiv
Informasjon
BØYNINGknabert, knabre
nøytrum
knabert
flertall
knabre
FULL BOKMÅLSNORM
UTTALE[kna:´bər]Uttale-veiledning
ETYMOLOGI
trolig omdannelse av knapp; jf. svensk knaber (sjelden) og knaper 'knapp, fattigslig'
BETYDNING OG BRUK
1 
dialektalt
 knapp
; fattigslig
; dårlig
SITATER
  • [det] tok til å bli knabert med brødmjølet
     (Anders Saus Brødrene på Hundholmen 8 1977)
  • det er mer knabre tider enn tidligere
     (Altaposten 11.11.1988/5)
2 
dialektalt
 fin
; lekker
SITATER
  • du blir mager, jenta mi, men såmen er du knaber endda
     (Elias Kræmmer Evensen 142 1930)
  • det var mange knabre kjei å se, og slikt gjør en varm i sinnet og lett om hjertet
     (Telemark Arbeiderblad 08.03.1950/5)
     | jf. kjei