grynten
substantiv
BØYNINGen 
genus
maskulinum
ubestemt artikkel
en
FULL BOKMÅLSNORM
UTTALE[gry`nt(ə)n]
ETYMOLOGI
foreldet verbalsubstantiv til grynte
BETYDNING OG BRUK
foreldet
det å grynte
; grynting
SITATER
-
norske jotuners grynten(Henrik Wergeland Samlede Skrifter III,3 54)
-
bjørnens grynten blander sig med hvinet af en abe