ekspektorasjon
substantiv
BØYNINGen; ekspektorasjonen, ekspektorasjoner 
genus
maskulinum
ubestemt artikkel
en
bestemt form entall
ekspektorasjonen
ubestemt form flertall
ekspektorasjoner
FULL BOKMÅLSNORM
UTTALE[ekspektoraʃo:´n]
ETYMOLOGI
fra latin expectoratio (genitiv expectorationis), verbalsubstantiv
til ekspectorare; se ekspektorere
BETYDNING OG BRUK
1
medisin
oppspytting
; opphosting
2
spøkefullt, foreldet
uforbeholden, utvetydig, kraftig uttalelse
; utbrudd
SITAT
-
fruens ekspectoration blev afbrudt ved nogle damers spørgsmaal