Det Norske Akademis Ordbok

eitre

eitre 
verb
Informasjon
MODERAT BOKMÅLeitret, eitret, eitring
preteritum
eitret
perfektum partisipp
eitret
verbalsubstantiv
eitring
FULL BOKMÅLSNORM
UTTALE[æi`trə]Uttale-veiledning
ETYMOLOGI
avledet av eiter
BETYDNING OG BRUK
1 
mest dialektalt
 spy eiter
1.1 
forgifte
2 
refleksivt
 
eitre seg
 om sår
 samle materie
; bli betent
SITATER
  • lot en [sårene] eitre sig, blev de slemme
     (Tryggve Andersen Samlede fortællinger III 322)
  • foreldet
     
    hun hadde stelt med mindet om hver gang han krænket hende, som man steller et eddrende saar
     (Sigrid Undset Husfrue 412 1921)