Det Norske Akademis Ordbok

eiter

eiter 
substantiv
Informasjon
MODERAT BOKMÅLet; eiteret
genus
nøytrum
ubestemt artikkel
et
bestemt form entall
eiteret
FULL BOKMÅLSNORM
UTTALE[æi´tər]Uttale-veiledning
ETYMOLOGI
av norrønt eitr 'gift'; jf. også edder
BETYDNING OG BRUK
1 
dyregift
SITATER
  • da Fåvne krøp fra gullet, blåste han eiter
     (Ludvig Holm-Olsen (oversetter) Edda-dikt 217 1975)
  • foreldet
     
    [et insekt] krassede ham og spyede ham sin edder i nakken
     (Thomas Krag Ada Wilde 183 1896)
  • foreldet
     
    [maneten] fylder garnene op … så han kan … øse dem ut med bare næven, rote i edder til albuen mest
     (Gabriel Scott Kilden 27 1918)
2 
overført
 giftighet
; illsinne
SITATER
  • Florina svarte fuld av eiter og bitterhet
     (Knut Hamsun Segelfoss By II 226 1915)
  • se paa krudtet! spøkte Joakim. Vil du bare se paa eiteren hans
     (Knut Hamsun August I 86 1930)
  • hun var et nøste av sinne, et eiter
     (Knut Hamsun Markens Grøde II 20 1917)
     | om person