veikvoren adjektiv BØYNINGveikvorent, veikvorne nøytrum veikvorent flertall veikvorne FULL BOKMÅLSNORM UTTALE[-vårən], [-vorən] ETYMOLOGI sammensatt av veik og -voren BETYDNING OG BRUK dialektalt viljesvak ; energiløs SITAT en veikvoren mann, der ikke fyller plassen (Oslo Aftenavis 1930/85/4/1)
