Det Norske Akademis Ordbok

svaber

svaber 
substantiv
MODERAT BOKMÅLen; svaberen, svabere
genus
maskulinum
ubestemt artikkel
en
bestemt form entall
svaberen
ubestemt form flertall
svabere
FULL BOKMÅLSNORM
UTTALE[sva:´bər]Uttale-veiledning
ETYMOLOGI
fra nederlandsk zwabber; muligens beslektet med svabbe
BETYDNING OG BRUK
1 
mest sjømannsspråk
 dusk av opptrevlet tauverk, kabelgarn e.l. (festet til et skaft og) brukt til vasking av dekk eller gulv
 | jf. mopp
SITATER
  • [«Rutland»] blev overgaaet med skrub og svaber baade udvendig og indvendig
     (Jonas Lie Rutland 170 1880)
  • paa dækket er spulet og tvættet med svabbert og seildugspøs
     (Kristofer Randers Norsk natur 61 1887)
2 
langkost (f.eks. med mopp eller nal) til vasking av gulv
SITAT
  • svaberen var en bred kost med pålagt golvduk
     (Ørnulf Hodne Folkeskolen i folkeminnet LBK 2010)