Det Norske Akademis Ordbok

konfluere

konfluere 
verb
Informasjon
BØYNINGkonfluerte, konfluert, konfluering
preteritum
konfluerte
perfektum partisipp
konfluert
verbalsubstantiv
konfluering
FULL BOKMÅLSNORM
UTTALE[kånflue:´rə]Uttale-veiledning
ETYMOLOGI
fra latin confluere 'strømme sammen'; jf. tysk konfluieren, fransk confluer; jf. prefikset kon-; jf. influere
BETYDNING OG BRUK
litterært
 løpe, strømme sammen