Det Norske Akademis Ordbok

fjellvråk

fjellvråk 
substantiv
BØYNINGen; fjellvråken, fjellvråker
ETYMOLOGI
jf. svensk fjällvråk
BETYDNING OG BRUK
dialektalt
 fjellvåk
SITAT
  • høit oppe under hængeflaagene hækker dog farlige røvere, der udklækker fjeldvraaken, spurvehøgen og dvergfalken sine skrigende unger
     (Axel Hagemann Under polarkredsen 9 1886)