Det Norske Akademis Ordbok

falsifikat

falsifikat 
substantiv
Informasjon
MODERAT BOKMÅLet; falsifikatet, falsifikater
genus
nøytrum
ubestemt artikkel
et
bestemt form entall
falsifikatet
ubestemt form flertall
falsifikater
FULL BOKMÅLSNORM
UTTALE[falsifika:´t]Uttale-veiledning
ETYMOLOGI
fra middelalderlatin falsificatum, perfektum partisipp av falsificare; jf. falsifisere
BETYDNING OG BRUK
noe som er forfalsket
; forfalskning
SITAT
  • falsifikatene kan både i innhold og utførelse være utrolig plumpe
     (Wilhelm Munthe Litterære falsknerier 14 1942)